Τα ζώα, με τα οποία μοιραστήκαμε περιπάτους, στιγμές μοναχικές και εμπειρίες οικογενειακές, δεν ψοφούν, πεθαίνουν. Έτσι απλά. Απόδειξη γι’ αυτό είναι το βλέμμα τους, που το νιώθουμε τόσο ισχυρά προσηλωμένο πάνω μας να μας παρακολουθεί από τις αγαπημένες τους...
Κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο ως λόγια της Μέριλ Στριπ και έγιναν διάσημα λόγω της γοητευτικής πλαστοπροσωπίας, ανήκουν όμως στον Πορτογάλο συγγραφέα Micard Teixeira και αναφέρονται στο “τέλος της (ανθρώπινης) υπομονής”. Το κείμενο του Ζοζέ Μικάρντ Τεχέιρα...
“…un jardin olvidado” (…ένας ξεχασμένος κήπος): το πέρασμα από τη λογοτεχνία στη φιλοσοφία Ο Κάρλος Φουέντες στο διήγημά του “Οι φίλες” (που περιλαμβάνεται στο μυθιστόρημα Τα κρυστάλλινα σύνορα) γράφει: “Η δεσποινίς Έιμι...
Και στη Β΄ Λυκείου επεκτείνεται η Τράπεζα Θεμάτων. Για αυτήν ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά. Υπερχείλιση επιχειρημάτων και συναισθημάτων από τους εμπλεκόμενους: εκπαιδευτικούς, μαθητές, γονείς, “ευαισθητοποιημένους” πολίτες και φορείς. Δυστυχώς το ζητούμενο...
“Nomen omen” … Το όνομα είναι σημάδι, οιωνός, πεπρωμένο, πίστευαν οι αρχαίοι. Για μας τους μοντέρνους αυτή η πίστη είναι απλώς ένα αξίωμα του νομιναλιστικού ντετερμινισμού και τίποτε παραπάνω. Αυτό όμως το “κάτι παραπάνω” του ονόματος...
Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος, “διονυσιακός” σκηνοθέτης μοναδικός στο είδος του, με παγκόσμια αναγνώριση σήμερα, καταθέτει την προσωπική του εμπειρία για τη σιωπή ως “συμπυκνωμένο” χρόνο: ” -Πώς βιώσατε την ποντιακή ρίζα σας; -«Ουσιαστική η...
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει
