Και στη Β΄ Λυκείου επεκτείνεται η Τράπεζα Θεμάτων. Για αυτήν ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά. Υπερχείλιση επιχειρημάτων και συναισθημάτων από τους εμπλεκόμενους: εκπαιδευτικούς, μαθητές, γονείς, “ευαισθητοποιημένους” πολίτες και φορείς. Δυστυχώς το ζητούμενο πάντοτε στην πολιτική -και η διαχείριση της εκπαίδευσης, της Τράπεζας Θεμάτων συμπεριλαμβανομένης, είναι κατεξοχήν πολιτικό ζήτημα- από τα χρόνια του Αριστότελη δεν ήταν η σοφία αλλά η φρόνηση.
Η φρόνηση έχει να κάνει με την ορθή σκέψη και απόφαση στα ανθρώπινα πράγματα που μεταβάλλονται συνεχώς. Η φρόνηση είναι η “πρακτική σοφία” που επιδεικνύεται στα πιεστικά προβλήματα της καθημερινότητας κι όχι η θεωρητική γνώση του σοφού. Η φρόνηση δεν είναι “επιστήμη”. Απαιτεί ηθικές αρχές, αντίληψη και ικανότητα να λογαριάζεις και να μετράς αυτά που δεν μετρούν οι αριθμοί. Για τη “φρόνηση” είναι απαραίτητη μια άλλου είδους όραση, για την οποία πρέπει να ενεργοποιηθεί “το μάτι της ψυχής”, κατά πως θα ‘λεγε ο Αριστοτέλης (το της ψυχής όμμα). Η αρετή του πολίτη και του πολιτικού μ΄ αυτή τη φρόνηση έχει να κάνει. Και η Τράπεζα Θεμάτων φυσικά δεν είναι ζήτημα απλώς και μόνον “επιστήμης” (τεχνοκρατικής διαχείρισης στατικής γνώσης) αλλά πρωτίστως “φρόνησης” (δηλαδή στάθμισης πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων, υπεύθυνης επιλογής, συνεκτίμησης και άλλων παραγόντων της εκπαιδευτικής πραγματικότητας, δυνατότητας βελτιωτικών παρεμβάσεων, κ.α. ).
Περισσότερα για τη “φρόνηση” στο Ζ’ των Ηθικών του Αριστοτέλη .
Περισσότερα για τον προβληματισμό σχετικά με την Τράπεζα Θεμάτων στα παρακάτω δύο άρθρα, που παρατίθενται κατά το πρότυπο των δισσών λόγων.
Άρθρο 1ο: “Ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής για την Τράπεζα θεμάτων”. Για να διαβάσετε τη συνέντευξη στο esos κλικ εδώ.
Άρθρο 2ο: “Τράπεζα θεμάτων και Δημοκρατία” του Κώστα Αγγελάκου, αναπληρωτή καθηγητή στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Διευθυντή του περιοδικού Νέα Παιδεία . Για να διαβάσετε το άρθρο κλικ εδώ.